แด่ คุณศักดิชัย บำรุงพงศ์
“๙๐ ปี เสนีย์ เสาวพงศ์”
๙๐ ปี สง่าแม้น จอมพล
เสนีย์ แห่งอักษรถกล เกียรติก้อง
เสาว รสแก่ปวงชน คำชื่น
พงศ์ หนังสือต่างพร้อง แผ่พื้นวรรณไสว
ทาน ทนในนิ่งสู้ เผด็จการ
ตะวัน เฉิดดวงฉมฉาน ค่ำเช้า
ดอก น้อยติดตามบาน ดวงแบ่ง
หนึ่ง ดอกพี่เร่งเร้า เกิดน้องอสงไขย
“เสนีย์ เสาวพงศ์” ยืนดำรงมานานไกล
เสนีย์แห่งวรรณไผท สง่างามทุกยามยิน
“ความรักของวัลยา” หญิงมั่นกล้าในแผ่นดิน
“ปีศาจ”ผงาดสิ้น ปรับชีวิตปรับปัญญา
“ดิน น้ำ และดอกไม้” บานไสวเกินพรรณนา
“คนดีศรีอยุธยา” คือสามัญอันยืนยง
ยืนยัน “ทานตะวัน ดอกหนึ่ง”นั้นอันดำรง
“ขอให้การพายเรือฯ”คง เป็นอมตะนิรันดร
เก้าสิบปีแห่งชีวิต นิรมิตมวลอักษร
เยือกเย็นและเร่าร้อน ประทับไว้ในทรงจำ
เป็นหลักแห่งวรรณศิลป์ และเป็นปิ่นแห่งวรรณกรรม
เป็นขวัญแห่งถ้อยคำ และเป็นหมุดที่หมายจาร
ดั่งว่าเป็นทานตะวันดอกหนึ่ง
แหงนหน้าซึ่งสู้ตะวันอันฉายฉาน
พระอาทิตย์แผดกล้ามาช้านาน
ก็ทนทานต้านสู้ไม่รู้รา
ทานตะวันดอกใหญ่ก่อให้เกิด
ดอกเล็กเล็กบานเฉิดอยู่ทั่วหล้า
หากเป็นชายชื่อว่า “สาย สีมา”
หากเป็นหญิงชื่อ “วัลยา” ประมาณกัน
เก้าสิบปีทานตะวันอันแข็งแกร่ง
เก้าสิบปียังมีแรงยังแฝงฝัน
เก้าสิบปียังมีใจต่อใจพลัน
เก้าสิบปียังยืนยันยังยืนยง
ขอจงเป็นทานตะวันอันอมตะ
บานสวยสะให้ใครใครได้ใหลหลง
ขอเกียรติคุณ “เสนีย์ เสาวพงศ์”
เด่นดำรงคู่ไทยไปชั่วกาล
ชมัยภร แสงกระจ่าง/นายกสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย/
๑๑ กรกฎาคม ๒๕๕๑