อาจินต์ ปัญจพรรค์
เกิดเมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๔๗๐ ที่อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม ได้รับการศึกษาชั้นประถม ๑ และ ๒ จากโรงเรียนราชินี บูรณะนครปฐม ชั้นประถม ๓ ถึง มัธยม ๒ ที่โรงเรียนพระปฐมวิทยาลัย จังหวัดนครปฐม ชั้นมัธยม ๒-มัธยม ๖ ที่โรงเรียนอำนวยศิลป์ กรุงเทพฯ และศึกษาชั้นมัธยม ๗-๘ ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จากนั้นจึงเข้าศึกษาต่อที่คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่ไม่จบ เริ่มเขียนหนังสือเมื่อปี ๒๔๙๒ เรื่องสั้นเรื่องแรกชื่อ “เศรษฐศาสตร์กลางทะเลลึก” ตีพิมพ์ในนิตยสารพิมพ์ไทยรายเดือน และจากประสบการณ์ที่ได้ไปทำงานเหมืองแร่ในภาคใต้ ทำให้ได้ผลงานทั้งเรื่องสั้นและนวนิยายที่เกี่ยวกับเหมืองแร่มากมาย อาทิ ตะลุยเหมืองแร่, เสียงเรียกจากเหมืองแร่, สวัสดีเหมืองแร่, นักเลงเหมืองแร่, เดี่ยวเหมืองแร่ จากนั้นจึงตามมาด้วยเรื่องราวที่ว่าด้วยประสบการณ์ชีวิต แม่น้ำยามศึก, นิสิตเถื่อน, วัยบริสุทธิ์ และ ร่ายยาวแห่งชีวิต นวนิยายที่เขียนขึ้นในยุคหลังได้แก่ เหมืองทองแดง และ เจ้าพ่อ-เจ้าเมือง เรื่องหลังได้รับรางวัลชมเชยจากคณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ และยังมีผลงานที่เป็นสารคดีที่มาจากประสบการณ์การทำงานและชีวิตการเป็นบรรณาธิการ เช่น ตะลุยอเมริกา, ผ่าตัดรัสเซีย และ ยักษ์ปากเหลี่ยม เป็นต้น ได้รับประกาศเกียรติคุณให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ เมื่อปี ๒๕๓๕ได้รับรางวัลศรีบูรพา เป็นคนที่ ๔ (๒๕๓๕)