จดหมายถึงทุกท่าน สถานการณ์การเมืองในสังคมไทยขณะนี้  จะไม่สามารถนำไปสู่การพัฒนาทางการเมืองที่ก้าวหน้าสร้างสรรค์ได้  ไม่ว่าฝ่ายใดในสองฝ่ายหลักซึ่งขัดแย้งกัน  จะประสบความสำเร็จจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องยาวนาน  โดยเฉพาะการไม่นำเอาสติปัญญาแนวทางแก้ไขปัญหาด้วยสันติวิธี  ไม่เน้นการใช้ความรุนแรงทุกรูปแบบมาเป็นเครื่องชี้นำในการหาทางคลี่คลายปัญหาร่วมกัน โดยหลักใหญ่ใจความจะต้องเห็นความสำคัญของความมีสันติภาพที่แท้จริงของราษฎร   มีประชาธิปไตยที่แท้จริงของราษฎร  มีความเป็นธรรมของราษฎร  ทุกชนชั้นชนชาติที่มาประกอบเข้าเป็นสังคมไทย  ไม่เช่นนั้น สังคมไทยจะยังห่างไกลจากคำว่า “ประชาธิปไตยสมบูรณ์”  ที่มีหลักการสำคัญว่า “อำนาจสูงสุดนั้นเป็นของราษฎรทั้งหลาย” อย่างแท้จริง ขอเรียกร้องให้ผู้เกี่ยวข้องกับสถานการณ์การเมือง    ทั้งฝ่ายที่มีอำนาจรัฐและฝ่ายที่เรียกตัวเองว่า  การเมืองภาคประชาชน  หรือผู้ที่มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังความเคลื่อนไหวของทุกฝ่าย  น้อมนำรับฟัง ความคิดเห็นที่แตกต่างใช้วิจารณญาณ  ใช้สติสัมปชัญญะ  มองเห็นมนุษย์ด้วยกันเป็นเพื่อนมนุษย์ผู้ร่วมชะตากรรมเดียวกัน  ที่มีสิทธิและศักดิ์ศรีเหมือนกัน  ไม่พยายามคิดแก้ปัญหาโดยอคติ  มุ่งเน้นความรุนแรง  ซึ่งจะนำพาไปสู่การประหัตประหารกันไม่ทางตรงก็ทางอ้อม  ไม่ได้เก็บรับเอาการเผชิญหน้าทางการเมือง  ด้วยความรุนแรงในอดีตที่ทำให้พัฒนาการประชาธิปไตยไทยล้มลุกคลุกคลานครั้งแล้วครั้งเล่า  มาเป็นบทเรียน มีแต่ต้องเปิดวิสัยทัศน์ให้กว้างไกล  ยอมรับความแตกต่างทางความรู้สึกนึกคิด   โดยตั้งความหวังไว้ที่การร่วมกันสร้างสรรค์จรรโลงการเมืองในสังคมไทยให้ก้าวหน้า  …

แฮรี่ นิโคไลดส์ บันทึกหลังกรงขัง: ราคาที่ต้องจ่ายสำหรับการเขียน ‘หมิ่นสถาบันฯ’ “มันน่าอับอาย”… แฮรี่ นิโคไลด์ส นักเขียนชาวออสเตรเลียผู้ใฝ่ฝันจะประสบความสำเร็จถูกศาลไทยพิพากษาให้จำคุก 3 ปี ด้วยข้อหาว่ากล่าวพาดพิงถึงรัชทายาทในหนังสือที่เขาเขียน ด้านซ้ายเป็นจดหมายฉบับหนึ่งที่เขาส่งออกมาจากเรือนจำ 7 กุมภาพันธ์ 2552 เราถูกปลุกตอน 6 โมงเช้า และผู้คุมจะมานับจำนวนนักโทษในห้องขัง ห้องขังที่เราอยู่ยาว 12 เมตร และแคบแค่ 4 เมตร แต่บรรจุนักโทษอยู่ถึง 50-60 คน เกือบทั้งหมดเป็นคนไทย เกือบทั้งหมดต้องคดีฆาตกรรมและข่มขืนกระทำชำเรา ในนั้นมีห้องน้ำเพียงหนึ่งห้อง  โถส้วมเป็นแบบนั่งยองๆ ติดกับพื้น และมีการระบายอากาศที่แย่…

บทนำ กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพ คือกฎหมายอาญา มาตรา ๑๑๒ ที่บัญญัติว่า “ผู้ใดหมิ่นประมาท ดูหมิ่น หรือแสดงความอาฆาตมาดร้ายพระมหากษัตริย์ พระราชินี รัชทายาท หรือผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ ต้องระวางโทษจำคุกตั้งแต่สามปีถึงสิบห้าปี” ได้รับการวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนักจากผู้ไม่เห็นด้วย จนถึงขนาดมีการเรียกร้องให้ยกเลิก โดยให้เหตุผลว่าขัดต่อเสรีภาพในการแสดงความคิดเห็นของประชาชน ที่บัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญ ตามความเป็นจริงนั้น สถาบันกษัตริย์เป็นหนึ่งเดียวกับความเป็นรัฐและเป็นชาติ ไม่ว่าจะชื่อ “สยาม” ในอดีตหรือชื่อ “ไทย” ในปัจจุบัน และไม่สามารถที่จะเปรียบเทียบในลักษณะเดียวกันกับสถาบันกษัตริย์ในประเทศต่างๆที่ยังคงอยู่ในปัจจุบันได้ เพราะสถาบันกษัตริย์ไทยนั้นมีลักษณะพิเศษที่ไม่มีในสถาบันกษัตริย์ของประเทศอื่น ในช่วงที่ผ่านมามีการวิพากษ์วิจารณ์กฎหมายหมิ่นพระบรมเดชานุภาพโดยกลุ่มคนที่ไม่เห็นด้วย ผู้เขียนจึงเขียนบทความนี้ขึ้น เพื่อทำความเข้าใจถึงความจำเป็นของการมีกฎหมายดังกล่าว บทความนี้แบ่งเป็น ๔ ตอน คือ (๑) สถาบันกษัตริย์กับประวัติศาสตร์สังคมไทย…